νηριτικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη νηριτική ζώνη

2. φρ. «νηριτική ζώνη»

ωκεαν. θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται από τη μέση χαμηλή στάθμη τής παλίρροιας ώς το βάθος τών 200 μέτρων και αντιστοιχεί, γενικά, στην ηπειρωτική κρηπίδα ή υφαλοκρηπίδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. neritic < νεολατ. Nerita (< λατ. nerita < νηρίτης «είδος θαλάσσιων κοχλιών») + κατάλ. -ικός].